قوانین اولیه در جلسه 1867 اتحادیه فوتبال

آموزش دروازه بانی در مشهد

یک مشکل با این قوانین اولیه در جلسه 1867 اتحادیه فوتبال ذکر شد:

    جایی که یک طرف بسیار ضعیف تر از طرف دیگر بود ، بازیکنان وقت زیادی را برای رفتن توپ به خط دروازه خود (در بعضی موارد با ضربه خود به آنجا) به خصوص در بازی با زمان ، وقت زیادی را تلف کردند.

این وضعیت تا سال 1872 ادامه داشت ، زمانی که قانون ضربه کرنر از فوتبال قوانین شفیلد ارائه شد. طبق قانون سال 1872 ، فقط در صورت زدن توپ از روی دروازه (توسط هر دو طرف) می توان یک ضربه گل داد. هنگامی که توپ از خط دروازه به کنار دروازه عبور می کرد ، یک ضربه کرنر به دو طرف حمله یا دفاعی اعطا می شد ، بسته به این که کدام تیم آخرین بار توپ را لمس کند قبل از اینکه از بازی خارج شود.

این قانون در سال بعد (1873) بر اساس پیشنهاد Great Marlow FC بازنویسی شد: هنگامی که توپ توسط خط حمله از روی خط دروازه بیرون رفت ، یک ضربه گل به او اعطا شد. ضربه باید از شش متری نزدیکترین تیرک دروازه گرفته شود. قانون 1873 اجرا شد:

    هنگامی که توپ توسط یکی از طرف مقابل در پشت خط دروازه قرار گرفت ، باید توسط هر یک از بازیکنانی که پشت خط دروازه آنها قرار دارد ، در شش متری نزدیکترین تیرک دروازه لگد بزند. اما اگر یکی از طرفینی که خط دروازه اش است به پشت او لگد بزند ، یک بازیکن از طرف مقابل باید آن را از نزدیکترین تیرک دروازه کرنر بداند. در هر صورت تا زمان شروع به بازیکنی در شش یاردی توپ مجاز نیست.

تغییرات بعدی

نام
عبارت "ضربه زدن به هدف" از اوایل سال 1867 در کاربرد عمومی ثبت شده است اما تا سال 1890 در قوانین بازی وجود ندارد. قبل از این عباراتی مانند "آن را از روی خط دروازه لگد بزنید" استفاده می شد.